English English
Walidacja modelu funkcji ruchowych dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym

Walidacja modelu funkcji ruchowych dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym

Walidacja modelu funkcji motorycznych dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym.

Nie udokumentowano rozwoju modelu funkcji motorycznych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym (CP). Celem tego badania było zbadanie modelu funkcji motorycznych dzieci z MPD oraz zastosowanie tego modelu do skonstruowania krzywych funkcji motoryki dużej dla każdego z 5 poziomów Systemu Klasyfikacji Funkcji Dużej Motoryki (GMFCS). Uczestniczyła w nim próba warstwowa obejmująca 586 dzieci z MPD w wieku od 1 do 12 lat, które mieszkają w Ontario w Kanadzie i są znane ośrodkom rehabilitacyjnym. Badani zostali sklasyfikowani za pomocą GMFCS, a model funkcji motorycznych mierzono za pomocą Gross Motor Function Measure (GMFM). Zbadano cztery modele, aby skonstruować krzywe opisujące nieliniową zależność między wiekiem a modelem funkcji motorycznych. Model, w którym zarówno parametr graniczny (maksymalny wynik GMFM), jak i parametr szybkości (szybkość, z jaką osiągany jest maksymalny wynik GMFM) różnią się dla każdego poziomu GMFCS, wyjaśnia 83% zmienności wyników GMFM.

Choroba Huntingtona (HD) jest spowodowana nieprawidłową ekspansją powtórzeń CAG w genie kodującym huntingtynę. Rozwój terapii HD wymaga przedklinicznych testów leków na modelach zwierzęcych, które odtwarzają dysfunkcję i regionalnie specyficzną patologię obserwowaną w HD. Opracowaliśmy nowy model motoru HD z efektem knock-in z chimerycznym mysim/ludzkim eksonem 1 zawierającym 140 powtórzeń CAG wstawionych do genu mysiej huntingtyny. Myszy te wykazywały zwiększoną aktywność lokomotoryczną i wznoszenie w wieku 1 miesiąca, a następnie hipoaktywność w wieku 4 miesięcy i anomalie chodu w wieku 1 roku. Objawy behawioralne poprzedzały anomalie neuropatologiczne, które nasilały się i nasilały dopiero w 4 miesiącu życia. Obejmowały one barwienie jąder w celu wykrycia huntingtyny i agregatów jądrowych i neuropilowych zawierających huntingtynę, które po raz pierwszy pojawiły się w prążkowiu, jądrze półleżącym i guzku węchowym. Co ciekawe, wszystkie regiony z wczesną patologią otrzymują gęste sygnały dopaminergiczne, co potwierdza gromadzenie dowodów na rolę dopaminy w patologii HD.

Dane dotyczące częstotliwości formantów są podawane dla szwedzkich samogłosek wytwarzanych zarówno ze stałą, jak i nieograniczoną żuchwą. Pomiarów dokonano przy pierwszym impulsie krtaniowym, aby ograniczyć interpretację wyników do niesłuchowych mechanizmów sprzężenia zwrotnego. Wyniki wykazały, że pomimo fizjologicznie nienaturalnych rozwarć szczęk, badani byli w stanie wytworzyć wzory F w zakresach zmienności normalnych samogłosek. Wyniki wyjaśnia się zakładając hipotezę, że „natychmiastowe” uczenie się wysoce nieznanych zadań, takich jak kompensacyjna artykulacja samogłosek nieruchomych żuchw, jest możliwe, ponieważ normalne programowanie motoryczne mowy jest rzeczywiście „kompensacyjne”, a nie dlatego, że rozmówcy czerpią z podobnych doświadczeń z przeszłości lub powołując się na specjalny model mechanizmów motorycznych odmienny od mechanizmów mowy naturalnej. Oznacza to, że działa w trybie kontekstowym, aby osiągnąć cele zorientowane na słuchacza. Ponieważ „konteksty” stanowią zasadniczo nieskończoną klasę zdarzeń, programowanie musi być „kreatywne” lub zdolne do radzenia sobie z warunkami, których nigdy wcześniej nie doświadczyliśmy.

Niniejsze badanie proponuje powtarzalny model eksperymentalnej degeneracji modelu neuronów ruchowych u szczura. Oderwanie korzeni brzusznych dorosłego rdzenia lędźwiowego przecina model aksonów ruchowych przy wyjściu z korzenia i prowadzi do wstecznej śmierci komórkowej 80% modelu neuronów ruchowych 2 tygodnie później; wynik ten jest wynikiem serii zmian wstecznych, w tym chromatolizy, utraty fenotypu przekaźnika i akumulacji ufosforylowanych neurofilamentów w perikaryi. Komórki glejowe rekrutowane w miejscu uszkodzenia wstecznego wyrażają zarówno epitopy specyficzne dla mikrogleju (jak zilustrowano immunoreaktywnością OX-42), jak i markery specyficzne dla makrofagów (np. immunoreaktywność ED-1). Markery specyficzne dla makrofagów stają się szczególnie intensywne 7 dni po aksotomii i dostarczają dodatkowych dowodów na aktywną fagocytozę uszkodzonych neuronów. Oderwanie korzenia brzusznego jest bardzo przydatnym modelem do oceny mechanizmów śmierci neuronów ruchowych i testowania zdolności czynników troficznych i innych czynników do zachowania fenotypu i promowania przeżycia.

Walidacja modelu funkcji ruchowych dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym

Istotne dowody wykazały, że móżdżek odgrywa ważną rolę w generowaniu ruchów. Ważnym aspektem mocy ruchowej jest jej synchronizacja w odniesieniu do bodźców zewnętrznych lub innych elementów ruchu. Wcześniejsze badania sugerują, że móżdżek odgrywa rolę w synchronizacji ruchów. Tutaj opisujemy model sieci neuronowej oparty na organizacji synaptycznej móżdżku, która może generować odpowiedzi czasowe w zakresie od dziesiątek milisekund do sekund. W przeciwieństwie do poprzednich modeli, kodowanie czasowe wynika z dynamiki obwodów móżdżku i nie zależy ani od opóźnień przewodzenia, tablic elementów o różnych stałych czasowych, ani populacji elementów oscylujących z różnymi częstotliwościami. Zamiast tego, czas jest ekstrahowany z wektora populacji komórek ziarnistych chwilowej. Podzbiór aktywnych komórek ziarnistych zmienia się w czasie z powodu negatywnego sprzężenia zwrotnego ziarnistości — aparatu Golgiego — komórek ziarnistych.

Rdzeniowy zanik mięśni (SMA) jest spowodowany homozygotyczną mutacją lub delecją genu SMN1 kodującego przeżycie białka neuronu ruchowego (SMN), co skutkuje selektywną utratą neuronów ruchowych alfa. Ludzie zazwyczaj mają jedną lub więcej kopii genu SMN2, którego region kodujący jest prawie identyczny z SMN1, z wyjątkiem tego, że mutacja punktowa powoduje splicing z eksonu 7 i wytwarzanie w dużej mierze niefunkcjonalnego białka SMNDelta7. Opracowanie leków łagodzących nieprawidłowy splicing SMN2 jest atrakcyjnym podejściem terapeutycznym dla SMA. Ostatnio opracowano antysensowny oligonukleotyd (AO) bloku sterycznego, który blokuje element supresorowy splicingu intronowego i zwiększa inkluzję eksonu 2 SMN7 w fibroblastach pacjentów z SMA. Tutaj pokazujemy, że okresowe dostarczanie tego AO do komór mózgowych (ICV) spowodowało zwiększenie ekspresji SMN w mózgu i rdzeniu kręgowym aż do 50% poziomu u zdrowych miotów. PCR w czasie rzeczywistym transkryptów SMN2 potwierdziło pośredniczony przez AO wzrost pełnej długości SMN.

Skonstruowano liniowy model czasu i korekcji błędów, który ma na celu wyjaśnienie mechanizmów leżących u podstaw działania podmiotu w paradygmacie eksperymentalnym, w którym zadaniem jest synchronizacja sekwencji działań motorycznych z sekwencją bodźców. Model składa się z dwóch mechanizmów korekcji błędów: (1) korekt okresu (odwróconej częstotliwości) sekwencji odpowiedzi; (2) korekty przesunięcia fazowego tej sekwencji (błąd synchronizacji). W artykule przeanalizowano wpływ fizjologicznie uzasadnionych zmiennych modelu i warunków początkowych na sekwencję odpowiedzi w stanie ustalonym oraz stabilność działania modelu. Model jest stabilny dla zysków z korekcji błędów w zakresie od 0 do 2. Porównanie ze znanymi danymi empirycznymi potwierdza założenie, że rozsądne wartości są mniejsze niż 1. Ponadto wprowadzono alternatywę dla podstawowego modelu liniowego, w której możliwy jest charakter omówiono proces subiektywnej akwizycji błędu synchronizacji.

Walidacja modelu funkcji ruchowych dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym

Zaproponowano model czasowy z zamkniętą pętlą, który uwzględnia kilka zjawisk obserwowanych w zadaniach wymagających wytworzenia sekwencji działań motorycznych zsynchronizowanych z sekwencją bodźców. W przeciwieństwie do poprzednich modeli, rozróżnia się zmienne dostępne dla ośrodkowego układu nerwowego podmiotu (zmienne wewnętrzne) i zmienne mierzalne zewnętrznie, a także kilka fizjologicznie uzasadnionych zmiennych wewnętrznych. Model zakłada istnienie (a) wewnętrznego chronometrażysty tworzącego interwał odniesienia, który jest używany w jednostce sterującej silnikiem do odmierzania czasu następnego polecenia silnika; (b) wewnętrzna (subiektywna) synchronizacja, która opiera się na pewnej informacji a posteriori (sprzężenia zwrotnego) o już wykonanym początku aktu motorycznego. Postawiono hipotezę dwukierunkowego mechanizmu korekcji błędów: (1) korekty okresowe (odwrócona częstotliwość) — przedział odniesienia (okres) jest ustalany na początku zadania zgodnie z interwałem (interwałami) między bodźcami i później jest korygowany na różne .

Optymalizatory paliwa to modele decyzyjne (produkty programowe), które są coraz częściej uznawane przez amerykańskich przewoźników ciężarówek za skuteczne narzędzia do zarządzania paliwem. Korzystając z najnowszych danych cenowych z każdego postoju dla ciężarówek, modele te obliczają optymalny harmonogram tankowania dla każdej trasy, który wskazuje: (i) którego postoju (postojów) użyć oraz (ii) ile paliwa kupić na wybranym postoju ( s) zminimalizowanie kosztów tankowania. Jednak w obecnej formie modele te minimalizują jedynie koszt paliwa i ignorują lub nie doceniają innych kosztów, na które mają wpływ zmienne decyzyjne modeli. Na podstawie wywiadów z menedżerami przewoźników, kierowcami ciężarówek i dostawcami optymalizacji paliwa w niniejszym artykule zaproponowano kompleksowy model optymalizacji paliwa przewoźnika, który uwzględnia wszystkie koszty, na które mają wpływ zmienne decyzyjne modelu. Wyniki symulacji wskazują, że proponowany model nie tylko zapewnia niższe koszty eksploatacji pojazdu niż komercyjne optymalizatory paliwa, ale także daje rozwiązania, które są bardziej pożądane z punktu widzenia kierowców.

Przeszczep śródrdzeniowy ludzkich nerwowych komórek macierzystych stanowi obiecujące podejście do promowania przywrócenia funkcji po urazie kręgosłupa. Takie leczenie może służyć do: I) zapewnienia wsparcia troficznego w celu poprawy przeżycia neuronów gospodarza; II) poprawić integralność strukturalną miąższu kręgosłupa poprzez zmniejszenie jamistości rdzenia i blizn w obszarach uszkodzonych urazem; i III) dostarczają populacje neuronów do potencjalnego tworzenia przekaźników z aksonami gospodarza, segmentowymi interneuronami i/lub a-motoneuronami. Tutaj scharakteryzowaliśmy wpływ przeszczepu dordzeniowego ludzkich nerwowych komórek macierzystych pochodzących z rdzenia kręgowego (HSSC) o klinicznym stopniu złośliwości na przywrócenie funkcji neurologicznych w szczurzym modelu ostrego urazu uciskowego odcinka lędźwiowego (L3). Trzymiesięczne samice szczurów rasy Sprague-Dawley doznały urazu kompresyjnego L3. Trzy dni po urazie zwierzęta przydzielono losowo i otrzymały zastrzyki dordzeniowe z HSSC, tylko z pożywką lub bez wstrzyknięć. Wszystkie zwierzęta poddano immunosupresji takrolimusem, mykofenolanem mofetylu i octanem metyloprednizolonu od dnia przeszczepu komórek i przeżyły osiem tygodni.

Wykazaliśmy wcześniej, że podanie kwercetyny po uszkodzeniu rdzenia kręgowego w modelu szczurzym wywołało znaczną poprawę funkcji motorycznych. W tym samym modelu urazu kompresyjnego rdzenia kręgowego skorelowaliśmy teraz czas trwania leczenia ze stopniem przywrócenia funkcji motorycznych. METODY: Siedemdziesiąt cztery samce szczurów Wistar przydzielono do ośmiu grup eksperymentalnych. U zwierząt z siedmiu grup wystąpiło uszkodzenie rdzenia kręgowego w odcinku piersiowym. Kwercetynę podawano dootrzewnowo w indywidualnych dawkach 25 mikromoli kg(-1). Początek leczenia nastąpił 1 godzinę po urazie. Długość leczenia wahała się od jednego wstrzyknięcia do 10 dni, z częstotliwością wstrzyknięć dwa lub trzy razy dziennie. Uzyskano wyniki BBB (Basso, Beattie i Bresnahan) i przeanalizowano zachowanie tkanki w miejscu urazu. WYNIKI: Żadne z nieleczonych zwierząt kontrolnych nie odzyskało funkcji motorycznych wystarczających do chodzenia. Gdy kwercetynę podawano dwa razy dziennie przez okres 3 lub 10 dni, około 50% zwierząt odzyskało zdolność motoryczną wystarczającą do chodzenia.

Walidacja modelu funkcji ruchowych dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym

Analiza stanu stacjonarnego jest przeprowadzana na modelu kinetycznym dla kompleksu przełączającego silnika wiciowego Halobacterium salinarum (Nutsch i wsp. [16]). Ustalono istnienie i niepowtarzalność dodatniego stanu ustalonego układu oraz wykazano, dlaczego stan ustalony skupia się wokół fazy właściwej, czyli stanu silnika, w którym jest on w stanie reagować na bodźce świetlne. Pokazano również, dlaczego stan ustalony przechodzi w fazę ogniotrwałości, gdy wzrasta wartość stanu ustalonego regulatora odpowiedzi CheYP. Ta praca jest jednym z aspektów modelowania w biologii systemów, w którym ustalane są matematyczne właściwości modelu.

Pełny zakres czynników sprawczych w stwardnieniu zanikowym bocznym (ALS) pozostaje nieuchwytny, ale stres oksydacyjny jest uznawany za czynnik sprawczy. Mutacje w dysmutazie ponadtlenkowej Cu/Zn 1 (SOD-1), związane z rodzinnym ALS, sprzyjają rozległym uszkodzeniom oksydacyjnym. Myszy z ekspresją ludzkiego mutanta G93A myszy SOD-1 wykazują wiele zmian patologicznych charakterystycznych dla ALS i dlatego są przydatne do rozwoju terapeutycznego. Suplementacja diety S-adenozylometioniną (SAM) zapewniła wiele efektów neuroprotekcyjnych w mysich modelach patologii poznawczej związanych z wiekiem. Zbadaliśmy tutaj, czy suplementacja SAM może wpłynąć na przebieg patologii neuronów ruchowych u myszy z ekspresją mutanta ludzkiego SOD-SAM opóźniła początek choroby o 2-3 tygodnie. SAM opóźnił również oznaki neurodegeneracji u tych myszy i ALS, w tym zapobieganie utracie neuronów ruchowych i zmniejszanie glejozy, agregacji SOD-1, białka.

Analizy elektromiograficzne przedobjawowej utraty jednostek motorycznych w transgenicznym mysim modelu stwardnienia zanikowego bocznego (ALS) SOD1 dały sprzeczne wyniki co do początku i przebiegu w czasie. Zarejestrowaliśmy siły izometryczne mięśni tylnej kończyny i jednostki motorycznej, aby określić liczbę i rozmiar jednostek motorycznych przez cały okres życia myszy. Liczba jednostek motorycznych w szybkokurczliwych mięśniach piszczelowych przednich, prostowników długich palców i przyśrodkowych mięśniach brzuchatych łydki zmniejszyła się od 40 dnia życia, 50 dni przed zgłoszonymi wyraźnymi objawami i utratą neuronu ruchowego. Liczba jednostek motorycznych spadła po wyraźnych objawach w wolnokurczliwym mięśniu płaszczkowatym. Siły mięśniowe spadały równolegle z liczbą jednostek motorycznych, co wskazuje na niewielką lub brak kompensacji funkcjonalnej przez kiełkowanie. Wczesny spadek specyficzny dla mięśni był spowodowany selektywną preferencyjną wrażliwością dużych, szybkich jednostek motorycznych, unerwionych przez duże neurony ruchowe. W związku z tym duże neurony ruchowe są najbardziej podatne na stwardnienie zanikowe boczne, przy czym zamieranie występuje przed jawnymi objawami. Dochodzimy do wniosku, że rozmiar neuronów ruchowych, ich aksonów i rozmiar jednostki motorycznej są ważne.

Nietrzymanie moczu to wyniszczające schorzenie, które dotyka przede wszystkim osoby starsze. Jeden z głównych mechanizmów wynika z przewlekłego odnerwienia prążkowanego zwieracza cewki moczowej z towarzyszącym zwłóknieniem. Autorzy zbadali los komórek prekursorowych mięśni (MPC) wstrzykniętych do modelu urazu prążkowanego zwieracza cewki moczowej, który odtwarza histopatologiczne zmiany niewydolności zwieracza. Prążkowany zwieracz cewki moczowej starszych samców szczurów został uszkodzony przez elektrokoagulację. MPC wyizolowano z eksplantów włókien mięśniowych kończyn, zakażonych adenowirusem niosącym transgen kodujący beta-galaktozydazę i wstrzyknięto do zwieracza tego samego zwierzęcia 37 dni po uszkodzeniu. Zwierzęta uśmiercono 5 i 30 dni po wstrzyknięciu w celu oceny funkcji zwieraczy i tworzenia jednostek motorycznych. Elektrokoagulacja spowodowała nieodwracalne zniszczenie zarówno włókien mięśniowych zwieracza, jak i zakończeń nerwowych, z funkcjonalną niezdolnością uszkodzonego zwieracza do podtrzymania wzrostu ciśnienia w pęcherzu; atrofia i zwłóknienie rozwinęły się po 1 miesiącu.

Dziecięca choroba neuronów ruchowych rdzeniowy zanik mięśni (SMA) wynika z obniżonej ekspresji genu przetrwania neuronów ruchowych (SMN). Wcześniejsze badania z wykorzystaniem systemów modelowych in vitro i organizmów niższych sugerowały, że niski poziom białka Smn zakłóca prenatalne procesy rozwojowe w niższych neuronach ruchowych, wpływając na rozrost neuronów, rozgałęzienia aksonów i łączność nerwowo-mięśniową. Zakres, w jakim te szlaki rozwojowe przyczyniają się do selektywnej wrażliwości i patologii w układzie nerwowo-mięśniowym ssaków in vivo, pozostaje niejasny. Tutaj zbadaliśmy przedobjawowy rozwój połączeń nerwowo-mięśniowych w różnie wrażliwych populacjach neuronów ruchowych u myszy Smn(-/-);SMN2, model ciężkiego SMA. Pokazujemy, że zmniejszone poziomy Smn nie mają wykrywalnego wpływu na morfologiczne korelaty rozwoju przedobjawowego w wrażliwych lub stabilnych jednostkach motorycznych, wskazując, że nieprawidłowe przedobjawowe procesy rozwojowe prawdopodobnie nie będą warunkiem wstępnym dla późniejszych zmian patologicznych.

Walidacja modelu funkcji ruchowych dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym

Podstawowa hipoteza tego badania była taka, że ​​wzorzec motoryczny kaszlu jest wytwarzany, przynajmniej częściowo, przez neuronalną sieć oddechową rdzenia kręgowego w odpowiedzi na sygnały pochodzące z „kaszel” i neuronów przekaźnikowych receptora rozciągania płuc w jądrze tractus solitarii. Symulacje komputerowe rozproszonego modelu sieci z proponowanymi połączeniami od jądra tractus solitarii do brzuszno-bocznych rdzeniowych neuronów oddechowych wytworzyły podobne do kaszlu wzorce motoryczne wdechu i wydechu. Przewidywane odpowiedzi różnych „typów” neuronów (I-DRIVER, I-AUG, I-DEC, E-AUG i E-DEC) pochodzące z symulacji przetestowano in vivo. Równoległe i sekwencyjne odpowiedzi funkcjonalnie scharakteryzowanych neuronów modulowanych przez oddychanie były monitorowane podczas fikcyjnego kaszlu u pozbawionych mózgowia, sparaliżowanych i wentylowanych kotów. Wzorce przypominające kaszel w nerwach przeponowych i lędźwiowych zostały wywołane przez mechaniczną stymulację tchawicy w klatce piersiowej. Zmienione wzorce wyładowań zmierzono w większości typów neuronów oddechowych podczas fikcyjnego kaszlu.

Autosomalna recesywna mutacja mnd2 skutkuje wczesnym początkiem choroby neuronów ruchowych z szybko postępującym porażeniem, poważnym zanikiem mięśni, regresją grasicy i śledziony oraz śmiercią przed 40. dniem życia. mnd2 zostało zmapowane do mysiego chromosomu 6 z kolejnością genów: centromer-Tcrb-Ly-2-Sftp-3-D6Mit4-mnd2-D6Mit6, D6Mit9-D6Rck132-Raf-1, D6Mit11-D6Mit12-D6Mit14. mnd2 znajduje się w konserwatywnej grupie sprzężeń z homologami na ludzkim chromosomie 2p12-p13. Neurony ruchowe kręgosłupa homozygotycznych zwierząt dotkniętych chorobą są spuchnięte i słabo zabarwiają się, a elektromiografia wykazała spontaniczną aktywność charakterystyczną dla odnerwienia mięśni. Barwienie mieliny było normalne w całej neurosi. Obserwacje kliniczne są zgodne z pierwotną nieprawidłowością funkcji dolnych neuronów ruchowych. Ten nowy model zwierzęcy będzie przydatny do identyfikacji defektu genetycznego odpowiedzialnego za chorobę neuronu ruchowego oraz do oceny nowych terapii.

Choroba Parkinsona (PD) jest powszechną chorobą neurodegeneracyjną, która objawia się dysfunkcjami motorycznymi, takimi jak drżenie, akinezja i sztywność. W niniejszym badaniu zbadaliśmy, czy test pływania może być stosowany jako jedna z technik monitorowania behawioralnego do badania niepełnosprawności ruchowej w parkinsonizmie wywołanym 1-metylo-4-fenylo-1,2,3,6-tetrahydropirydyną (MPTP) w dwa szczepy myszy, Balb/c i C57BL/6. Myszy leczono różnymi dawkami MPTP (10, 20 i 30 mg/kg, dwa razy, w odstępie 16 godzin) i poddano testowi pływania trzeciego dnia pierwszego wstrzyknięcia MPTP. Drżenie wywołane MPTP monitorowano po 30 minutach, a akinezję i sztywność badano 3 godziny po drugim leczeniu MPTP. Chociaż wywołane drżenie i akinezja były zależne od dawki, a intensywność drżenia była porównywalna w obu badanych szczepach myszy, ta ostatnia odpowiedź w C57BL/6 była znacznie mniejsza niż obserwowana w Balb/c. Sztywność wykazywana u myszy Balb/c była zależna od dawki, ale nie w przypadku C57BL/6.

Różne dowody sugerują, że stwardnienie zanikowe boczne (ALS) selektywnie wpływa na funkcjonowanie neuronów ruchowych, ale zmiany elektrofizjologiczne pojedynczych neuronów ruchowych w ALS pozostają do udokumentowania. W niniejszej pracy badano pobudliwość neuronów ruchowych w transgenicznym mysim modelu rodzinnej postaci ALS, związanej z mutacją w dysmutazie ponadtlenkowej Cu,Zn (Gly 93 → Ala). Zapisy patch-clamp potencjału błonowego w neuronach ruchowych myszy transgenicznych wykazały, że aktywują one z większą częstotliwością i krótszym czasem trwania w porównaniu z neuronami ruchowymi myszy kontrolnych. Właściwości pasywnej błony tych neuronów były jednak równoważne. Takie wyniki sugerują, że zmieniona pobudliwość neuronów ruchowych towarzyszy mutacji związanej z ALS i może przyczyniać się do patogenezy choroby.

Walidacja modelu funkcji ruchowych dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym

Terapia zastępowania komórek jest szeroko sugerowana jako leczenie wielu chorób, w tym choroby neuronu ruchowego. Przetestowano różne komórki dawcy pod kątem leczenia, w tym wyizolowane preparaty ze szpiku kostnego i zarodkowego rdzenia kręgowego. Inne źródło komórek, komórki Sertoliego, zostało z powodzeniem wykorzystane w modelach cukrzycy, chorobie Parkinsona i chorobie Huntingtona. Zdolność tych komórek do wydzielania białek cytoprotekcyjnych oraz ich rola jako "komórek pielęgniarskich" wspierających funkcje innych typów komórek w jądrach sugeruje ich potencjalne zastosowanie jako komórek neuroprotekcyjnych. Obecne badanie analizuje zdolność komórek Sertoliego wstrzykniętych do miąższu rdzenia kręgowego do ochrony neuronów ruchowych w mysim modelu stwardnienia zanikowego bocznego. Siedemdziesiąt myszy transgenicznych z ekspresją zmutowanej (G93A) ludzkiej dysmutazy ponadtlenkowej Cu-Zn (SOD1) otrzymało jednostronne dordzeniowe wstrzyknięcie komórek jąder wzbogaconych w Sertoli do rogu brzusznego L4-L5 (łącznie 1 x 105 komórek) przed wystąpieniem objawów klinicznych .

Nowo opracowany model myszy transgenicznej ze sztucznym chromosomem bakteryjnym (BACHD) odtwarza cechy fenotypowe HD, w tym głównie agregację białek związanych z neuropilem i postępującą dysfunkcję motoryczną z selektywną patologią neurodegeneracyjną. Wykazano, że dysfunkcja motoryczna poprzedza neuropatologię u myszy BACHD. Zbadaliśmy zatem progresję patologii synaptycznej w komórkach piramidalnych i interneuronach powierzchownej kory ruchowej myszy BACHD. Zapisy patch clamp całych komórek przeprowadzono na komórkach piramidowych kory ruchowej pierwotnych warstw 2/3 i interneuronach parwalbuminy z myszy BACHD po 3 miesiącach, kiedy myszy zaczynają wykazywać łagodną dysfunkcję ruchową, oraz po 6 miesiącach, kiedy dysfunkcja ruchowa jest cięższa .

Mutacja degeneracji neuronu ruchowego (Mnd) powoduje późne, postępujące zwyrodnienie górnych i dolnych neuronów ruchowych u myszy. Po ustaleniu warunków genetycznych i środowiskowych, które odróżniają fenotypy myszy Mnd/Mnd od myszy +/Mnd, Mnd zmapowano do proksymalnego Chr 8, stosując jako markery endogenne retrowirusy. Lokalizacja na mapie została potwierdzona dodatkowymi powiązanymi markerami polimorficznymi. Krzyżówki outcross/intercrossing ze szczepem AKR/J, które zastosowano do śledzenia segregacji markerów retrowirusowych w odniesieniu do Mnd, również ujawniły istnienie efektu synchronizacji. Około jedna czwarta dotkniętego chorobą potomstwa Mnd/Mnd F2 wykazywała przyspieszoną chorobę. Mysi model Mnd powinien pozwolić na badanie mechanizmów wpływających na początek i progresję specyficznej degeneracji neuronów w chorobach neurologicznych zarówno zwierzęcych, jak i ludzkich.

Stworzenie modeli ludzkich komórek rdzeniowego zaniku mięśni (SMA) w celu naśladowania fenotypów specyficznych dla neuronów ruchowych stanowi klucz do zrozumienia patogenezy tej wyniszczającej choroby. Tutaj opracowaliśmy ściśle reprezentatywny model komórkowy SMA poprzez wyłączenie genu determinującego chorobę, przetrwania neuronu ruchowego (SMN) w ludzkich embrionalnych komórkach macierzystych (hESC). Nasze badanie z tym modelem komórkowym wykazało, że wyłączenie SMN nie zakłóca indukcji neuronalnej ani początkowej specyfikacji neuronów ruchowych rdzenia kręgowego. Warto zauważyć, że przerost aksonów rdzeniowych neuronów ruchowych był znacznie osłabiony, a te neurony naśladujące chorobę następnie uległy degeneracji. Co więcej, te fenotypy chorobowe były spowodowane przez knockdown SMN-full length (SMN-FL), ale nie SMN-Delta 7 (brak eksonu 7) i były specyficzne dla rdzeniowych neuronów ruchowych. Przywrócenie ekspresji SMN-FL całkowicie złagodziło wszystkie fenotypy chorobowe, w tym specyficzne defekty aksonów i utratę neuronów ruchowych. Wreszcie, knockdown SMN-FL doprowadził do nadmiernego mitochondrialnego stresu oksydacyjnego.

 

 Producent motoreduktorów i silników elektrycznych

Najlepsza usługa od naszego eksperta od napędu napędowego bezpośrednio do Twojej skrzynki odbiorczej.

Bądźmy w kontakcie

Yantai Bonway Producent Co.ltd

ANo.160 Changjiang Road, Yantai, Shandong, Chiny(264006)

T + 86 535 6330966

W + 86 185 63806647

© 2024 Sogears. Wszelkie prawa zastrzeżone.