30-konny silnik jednofazowy cena dynamo cena w Pakistanie
Budowa silnika prądu stałego
Jest podzielony na dwie części: stojan i wirnik. Pamiętaj, że stojan i wirnik składają się z tych części. Uwaga: nie myl bieguna komutatora z komutatorem i pamiętaj o ich rolach.
W skład stojana wchodzą: główny biegun magnetyczny, rama, biegun nawrotny, urządzenie szczotkowe itp.
W skład wirnika wchodzą: rdzeń twornika, uzwojenie twornika, komutator, wał i wentylator itp.
Charakterystyka czterech trybów wzbudzenia silnika prądu stałego
Osiągi silnika prądu stałego są ściśle związane z jego trybem wzbudzenia. Ogólnie rzecz biorąc, istnieją cztery tryby wzbudzenia silnika prądu stałego: silnik wzbudzany oddzielnie na prąd stały, silnik wzbudzany równolegle na prąd stały, silnik wzbudzany szeregowo na prąd stały i silnik wzbudzany złożonym napięciem stałym. Opanuj cechy czterech metod:
1. Silnik obcowzbudny DC:
Uzwojenie wzbudzenia nie ma połączenia elektrycznego z twornikiem, a obwód wzbudzenia zasilany jest z innego zasilacza prądu stałego. Dlatego na prąd wzbudzenia nie ma wpływu napięcie na zaciskach twornika ani prąd twornika.
2. Silnik bocznikowy DC:
Napięcie na obu końcach uzwojenia bocznikowego jest napięciem na obu końcach twornika. Jednak uzwojenie wzbudzenia jest nawinięte cienkimi drutami i ma dużą liczbę zwojów. W związku z tym ma dużą rezystancję, przez co przepływający przez nią prąd wzbudzenia jest niewielki.
3. Silnik serii DC:
Uzwojenie wzbudzenia jest połączone szeregowo z twornikiem, dzięki czemu pole magnetyczne w silniku zmienia się znacząco wraz ze zmianą prądu twornika. Aby nie powodować dużych strat i spadku napięcia w uzwojeniu wzbudzenia, im mniejsza rezystancja uzwojenia wzbudzenia, tym lepiej. Dlatego silniki wzbudzane serii DC są zwykle uzwojone grubszymi przewodami, z mniejszą liczbą obrotów.
4. Silnik wzbudzenia mieszanego DC:
Strumień magnetyczny silnika generowany jest przez prąd wzbudzenia w obu uzwojeniach.
Zasada lewej i prawej ręki
[reguła lewej ręki] reguła lewej ręki jest również nazywana „regułą motoryczną”. Regułą jest określenie kierunku siły naelektryzowanego przewodnika w zewnętrznym polu magnetycznym. Metoda polega na wyprostowaniu lewej ręki tak, aby kciuk był prostopadły do pozostałych czterech palców i na tej samej płaszczyźnie co dłoń. Wyobraź sobie, że wkładasz lewą rękę w pole magnetyczne tak, aby linia siły magnetycznej wchodziła pionowo w dłoń, a pozostałe cztery palce wskazywały kierunek prądu. W tej chwili kierunek wskazywany przez kciuk jest kierunkiem pola magnetycznego działającego na prąd. Reguła prawej ręki znana jest również jako „reguła generatora”. Zasada określania kierunku indukowanego prądu w przewodniku poruszającym się w polu magnetycznym. Wyciągnij kamienną rękę tak, aby kciuk był prostopadły do pozostałych czterech palców iw tej samej płaszczyźnie co dłoń. Załóżmy, że przykładasz prawą rękę do pola magnetycznego, pozwalasz magnetycznej linii siły wejść pionowo z dłoni i kciukiem wskazujesz kierunek ruchu przewodnika. W tym czasie kierunek wskazywany przez pozostałe cztery palce jest kierunkiem indukowanego prądu.
Zasada prawej ręki
reguła prawej ręki
Dla iloczynu krzyżowego wektora definiujemy
A × B = C
Zauważ, że kolejność a i B nie może być odwrócona
Zrób kierunek wektora a wzdłuż grzbietu dłoni i wektor B wzdłuż kierunku czterech palców, następnie kierunek wektora C jest kierunkiem kciuków w górę (prostopadle do płaszczyzny utworzonej przez a i b)
30-konny silnik jednofazowy cena dynamo cena w Pakistanie
To jest zasada prawej ręki.
Trzymaj prawą rękę płasko tak, aby kciuk był prostopadły do pozostałych czterech palców i znajdował się w tej samej płaszczyźnie co dłoń. Włóż prawą rękę w pole magnetyczne. Jeśli linia magnetyczna siły wejdzie pionowo w dłoń (gdy linia magnetyczna jest linią prostą, jest to odpowiednik dłoni skierowanej w stronę bieguna N), a kciuk wskazuje kierunek ruchu drutu, kierunek wskazywany przez cztery palce jest kierunkiem prądu indukowanego w przewodzie.
W elektromagnetyzmie zasada prawej ręki określa głównie kierunek niezależnie od siły.
Jeśli ma to związek z siłą, wszystko zależy od zasady lewej ręki.
To znaczy, zasada lewej ręki dla siły i zasada prawej ręki dla innych.
Element prądu i1d ι Odległość pary γ Inny element prądu i2D z 12 ι Siła działająca DF12 wynosi:
μ 0 I1I2d ι dwa × (d ι jeden × γ 12)
df12 = ── ───────────
4π γ sto dwadzieścia trzy
Gdzie d ι 1、d ι 2 jest kierunkiem prądu; γ 12 jest od i1d ι Punkt do i2D ι Wektor promieniowy. Prawo Ampera można podzielić na dwie części. Jednym z nich jest ID elementu bieżącego ι (tj. i1d powyżej ι ） pozostań γ (tj. powyżej γ 12) Pole magnetyczne generowane w
μ 0 Id ι × γ
dB = ── ─────
4π γ trzy
To jest prawo Biot - SA - La. Drugi to element prądu IDL (tj. i2D powyżej ι 2) Siła DF (tj. DF12 powyżej) otrzymana w polu magnetycznym B wynosi:
df = identyfikator ι × B
Reguła określania kierunku prądu indukowanego w przewodniku poruszającym się w zewnętrznym polu magnetycznym nazywana jest również regułą generatora. Jest to również zasada oceny zależności między kierunkiem indukowanego prądu, kierunkiem ruchu przewodnika i kierunkiem linii sił magnetycznych.
Uścisk dłoni ma zastosowanie do zasady, że dłoń generatora jest w kierunku pola magnetycznego, kciuk jest w kierunku ruchu obiektu, a palec jest w kierunku prądu ~ ~ `, aby określić kierunek dynamiczna siła elektromotoryczna generowana w przewodniku, gdy przewodnik przecina linię indukcji magnetycznej. Treść zasady prawej ręki brzmi: wyciągnij prawą rękę,
30-konny silnik jednofazowy cena dynamo cena w Pakistanie
Ustaw kciuk prostopadle do pozostałych czterech palców i w tej samej płaszczyźnie dłonią, włóż prawą rękę w pole magnetyczne i pozwól, aby linia indukcji magnetycznej przeniknęła pionowo
Dłoń i kciuk wskazują kierunek ruchu przewodnika, a pozostałe cztery palce wskazują kierunek ruchu siły elektromotorycznej. Kierunek siły elektromotorycznej i jej wytwarzanie
Kierunek indukowanego prądu jest taki sam.
Kierunek siły elektromotorycznej określony regułą prawej ręki jest zgodny z prawem przemiany i zachowania energii.
Środki ostrożności dotyczące stosowania reguły prawej ręki
Stosując regułę prawej ręki, zwróć uwagę, że obiekt jest prostym przewodem (oczywiście można go również użyć do elektrozaworów pod napięciem） A prędkość V i pole magnetyczne B powinny być prostopadłe do przewodnika, a V i B również być prostopadłe,
Reguła prawej ręki może służyć do oceny kierunku indukowanej siły elektromotorycznej. Na przykład reguła prawostronnego generatora może być wykorzystana do oceny kierunku indukowanej siły elektromotorycznej wirnika trójfazowego silnika asynchronicznego.
Powodem reguły prawej ręki jest trójwymiarowa struktura elektryczności, magnetyzmu i masy. Reguła prawej ręki reprezentuje wymiar elektryczny, wymiar magnetyczny i wymiar gradientu informacji o jakości
Zasada lewej ręki
zu sh ǒ udìngzé
reguła lewej ręki
Trzymaj lewą rękę płasko tak, aby kciuk był prostopadły do pozostałych czterech palców i znajdował się w tej samej płaszczyźnie co dłoń.
Umieść lewą rękę w polu magnetycznym i pozwól, aby linia indukcji magnetycznej przeszła pionowo w dłoń (dłoń jest wyrównana z biegunem N, a tył dłoni jest wyrównany z biegunem S,
Cztery palce wskazują aktualny kierunek (tj. kierunek ruchu ładunku dodatniego)
Wtedy kierunek kciuka jest kierunkiem siły dyrygenta.
Używany w silniku
30-konny silnik jednofazowy cena dynamo cena w Pakistanie
[Zasada]: kiedy rysujesz linie indukcji magnetycznej magnesu i prądu, dwa rodzaje linii indukcji magnetycznej są splecione. Zgodnie z dodawaniem wektora, gdzie linie indukcji magnetycznej magnesu i prądu mają ten sam kierunek, linie indukcji magnetycznej stają się gęste; W przeciwnym kierunku linie indukcji magnetycznej stają się rzadkie. Cechą charakterystyczną linii indukcji magnetycznej jest to, że każda linia indukcji magnetycznej w tym samym kierunku odpycha się nawzajem! Tam, gdzie linie indukcji magnetycznej są gęste, ciśnienie jest wysokie, a tam, gdzie linie indukcji magnetycznej są rzadkie, ciśnienie jest niskie. Więc ciśnienie po obu stronach prądu jest różne, popychając prąd na jedną stronę. Kierunek kciuka to kierunek nacisku. Rozróżnienie i reguła prawej ręki.
[Dotyczy]: aktualny kierunek jest prostopadły do kierunku pola magnetycznego;
(metoda obliczeniowa)
Jak następuje ```
Element prądu i1d ι Odległość pary γ Inny element prądu i2D z 12 ι Siła działająca DF12 wynosi:
μ 0 I1I2d ι dwa × (d ι jeden × γ 12)
df12 = ── ───────────
4π γ sto dwadzieścia trzy
Gdzie d ι 1、d ι 2 jest kierunkiem prądu; γ 12 jest od i1d ι Punkt do i2D ι Wektor promieniowy. Prawo Ampera można podzielić na dwie części. Jednym z nich jest ID elementu bieżącego ι (tj. i1d powyżej ι ） pozostań γ (tj. powyżej γ 12) Pole magnetyczne generowane w
μ 0 Id ι × γ
dB = ── ─────
4π γ trzy
To jest prawo Biot - SA - La. Drugi to element prądu IDL (tj. i2D powyżej ι 2) Siła DF (tj. DF12 powyżej) otrzymana w polu magnetycznym B wynosi:
df = identyfikator ι × B
Zasada ampera
reguły
Reguła wskazująca zależność między prądem a kierunkiem linii indukcji magnetycznej pola magnetycznego wzbudzanego przez prąd nazywana jest również regułą spirali prawostronnej.
(1) Zasada ampera w zasilanym prostym przewodzie (zasada amperów 1): przytrzymaj zasilany prosty przewód prawą ręką i skieruj kciuk w kierunku prądu, a następnie kierunek czterech palców jest kierunkiem otaczającym przewód indukcji magnetycznej
(2) Reguła ampera w zasilanym elektromagnesie (zasada ampera 2): przytrzymaj zasilany elektrozawór prawą ręką tak, aby cztery palce zginały się w tym samym kierunku, co prąd, a koniec wskazywany przez kciuk jest biegunem N zasilanego elektromagnesu Elektrozawór
Natura
30-konny silnik jednofazowy cena dynamo cena w Pakistanie
Zasada ampera prądu liniowego ma również zastosowanie do małego segmentu prądu liniowego. Prąd pierścieniowy można uznać za wiele małych odcinków prądu liniowego. Dla każdego małego odcinka prądu liniowego stosuje się regułę amperową prądu liniowego do określenia kierunku natężenia indukcji magnetycznej na środkowej osi prądu pierścieniowego. Kierunek linii indukcji magnetycznej na centralnej osi prądu pierścienia uzyskuje się przez superpozycję. Zasada ampera prądu liniowego jest podstawowa. Reguła ampera prądu pierścieniowego może być wyprowadzona z reguły ampera prądu liniowego. Zasada ampera prądu liniowego ma również zastosowanie do pola magnetycznego generowanego przez liniowy ruch ładunku. W tej chwili kierunek prądu jest taki sam jak w przypadku ładunku dodatniego, ale przeciwny do kierunku ładunku ujemnego.
Zainspirowany obecnym eksperymentem HC Auster z efektem magnetycznym i serią innych eksperymentów, a.-m. ampere zdał sobie sprawę, że istotą zjawiska magnetycznego jest prąd, sprowadził różne oddziaływania z udziałem prądu i magnesu do oddziaływania między prądami i postawił podstawowy problem znalezienia prawa oddziaływania pierwiastków prądowych. Aby przezwyciężyć trudność polegającą na tym, że izolowanego elementu prądowego nie można bezpośrednio zmierzyć, starannie zaprojektowano cztery eksperymenty wskazujące zero, którym towarzyszyła wnikliwa analiza teoretyczna, dzięki czemu uzyskano wyniki. Ponieważ jednak ampere trzyma się koncepcji oddziaływania na odległość na działanie elektromagnetyczne, kiedyś narzucił założenie, że siła między dwoma elementami prądu przebiega wzdłuż linii łączącej w analizie teoretycznej, oczekując przestrzegania trzeciego prawa Newtona, co sprawia, że wniosek jest błędny. Powyższy wzór jest wynikiem odrzucenia błędnego założenia, że siła jest wzdłuż linii. Należy rozumieć z punktu widzenia bliskiego działania, że bieżący element wytwarza pole magnetyczne, a pole magnetyczne wywiera siłę na drugi bieżący element.
Prawo Ampere'a, równoważne prawu Coulomba, jest podstawowym eksperymentalnym prawem oddziaływania magnetycznego. Określa naturę pola magnetycznego i umożliwia obliczenie oddziaływania prądu.
Wzór na siłę ampera
Element prądu i1d ι Odległość pary γ Inny element prądu i2D z 12 ι Siła działająca DF12 wynosi:
μ 0 I1I2d ι dwa × (d ι jeden × γ 12)
df12 = ── ───────────
4π γ sto dwadzieścia trzy
Gdzie d ι 1、d ι 2 jest kierunkiem prądu; γ 12 jest od i1d ι Punkt do i2D ι Wektor promieniowy. Prawo Ampera można podzielić na dwie części. Jednym z nich jest ID elementu bieżącego ι (tj. i1d powyżej ι ） pozostań γ (tj. powyżej γ 12) Pole magnetyczne generowane w
μ 0 Id ι × γ
dB = ── ─────
4π γ trzy
To jest prawo Biot - SA - La. Drugi to element prądu IDL (tj. i2D powyżej ι 2) Siła DF (tj. DF12 powyżej) otrzymana w polu magnetycznym B wynosi:
df = identyfikator ι × B
